کتاب ساحل بقاء / شرح حدیث عنوان بصری / جایگاه ورد و ذکر زبانی در کلمات معصومین علیهم السلام
بسم الله الرحمن الرحیم
مرحوم کلینی در کتاب کافی از حضرت صادق (علیه السلام) نقل فرمود: پدر بزرگوارم حضرت امام باقر (علیه السلام ) کثیر الذکر بود .
با او راه می رفتم و او به ذکر خدا مشغول بود با او غذا می خوردم و او در ذکر خدا بود.
با مردم گفت و گو می پرداخت و این کار او را از ذکر خدا بازنمی داشت.
و می دیدم که زبانش چسبیده به کام است و می گوید لا اله الا الله.
از رسول خدا (صل الله علیه واله و سلم ) نقل شده فرمود: به هر کس که زبان ذاکر عطا شود خیر دنیا و آخرت عطا شده است .
از امیر المومنین علی (علیه السلام ) نقل شدهکه فرمودند : خوشا به حال کسی که دلش را بهاندیشه و فکر و زبانش را به یاد خدا مشغول نمود و نیز فرمود:
جان های خویش را به طاعت وزبان هایتان را به ذکر و یاد خدا مشغول کنید.
و فرمود بیشترین گفتار شما باید یاد و ذکر خداوندعزوجل باشد .
از حضرت صادق (علیه السلام) نقل شده که فرمود: از جمله اندرزهای خدای تبارک و تعالی به عیسی بن مریم (علیهما السلام) این بود:
که ای عیسی! یاد مرا با زبانت زنده بدار و محبتم را در دلت قرار ده .
و از آن حضرت نقل شده که گویا شدن زبان به ذکر شبانه و روزانه را پس از تسبیح حضرت زهرا (علیها السلام) در تعقیب نمازتان از خداوند در خواست کنید و بگویید:
اللهم فَصَلِ علی محمد و آل محمد و اجعل ذِکرِکَ باللیل و النهار علی لِسانی
منبع: کتاب ساحل بقاء ؛ صفحه ۱۴۰
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ