دست‌نوشته‌های من از جلسات اخلاق و معارف(۱۱)

فقیه عارف، مرحوم آیهالله سید عبد الله جعفری تهرانی به این حقیر محض فرمودند: «از تعبیر به «مَا قَالَ هَذَا الْکَلَامَ وَ لَا دَعَا بِهِ أَحَدٌ مِنْ شِیعَتِنَا عِنْدَ قَبْرِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ أَوْ عِنْدَ قَبْرِ أَحَدٍ مِنَ الْأَئِمَّهِ» که در روایت امام باقر علیه السلام آمده استفاده می‌شود که این آثاری که در این روایت برای زیارت امین الله آمده، مربوط به کسی است که حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام را در نزد مزارش و یا نزد مزار یکی از ائمه زیارت کند، نه اینکه با این زیارت، ائمه‌ی دیگر را نزد مزارشان زیارت نماید»، کأنَّه از ما خواسته شده که به زیارت هر یک از ائمه‌ی معصومین علیهم‌السلام که مشرف می‌شویم، از توجه به حضرت امیر مؤمنان علی علیه‌السلام که ریشه می‌باشد، غافل نباشیم و ایشان را زیارت نماییم. سپس ایشان فرمودند: «در این زیارت، لقب امیرالمؤمنین که از القاب اختصاصی حضرت علی علیه‌السلام می‌باشد آمده است و اگر کسی این زیارت را بدون این لقب بخواند، و برای آنکه ائمه‌ی دیگر را زیارت کند، به جای آن، نام یا لقب امام مورد نظرش را قرار دهد، این زیارتش مصداقِ مَا قَالَ هَذَا الْکَلَامَ نخواهد شد».