احسان به والدین بعد از مسئله توحید به خدا، از واجبترین واجبات است

ای عزیز! پروردگارت حکم قطعی کرده که جز او را نپرستی و به والدینت احسان نمایی و اگر در حال حیاتت، یکی از آن دو و یا هر دو به سن سالخوردگی رسیدند، به آنها کلمه ای که رنجیده خاطرشان می سازد، حتی «اف» نگویی و کمترین آزار را به آنها نرسانی و پرخاشی نکنی و با والدینت سخن شایسته بگویی: « فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا کَرِیمًا»(سوره اسراء آیه ۲۳) و جمال العارفین، مرحوم آیت الله علامه طباطبایی – قدس سره – در ذیل این آیه می فرماید: «احسان به والدین بعد از مسئله توحید به خدا، از واجبترین واجبات است، همچنان که مسئله عقوق، بعد از شرک ورزیدن به خدا، از بزرگترین گناهان کبیره می باشد»(ترجمه المیزان؛ ج۱۳ ص ۱۰۹). و یکی از اساسی ترین تعالیم انسانی بعد از اصل توحید، رعایت احترام تام والدین در معاشرت با آنهاست.

برگرفته از کتاب سلوک با همسر/ صفحه ۳۸