بسم الله الرحمن الرحیم
خوف عقلی، یعنی عقل چنین بندهای این ترس و هراس را ادراک میکند و آثار چنین هراسی برظاهرش نیز نمایان میگردد.
بنده ای که به خوف عقلی راه پیدا نموده،منزه از داشتن خوف نفسی خواهد بود، چرا که خوف نفسی،فرع بر مشاهده و دیدن خود است و کسی که خود را مشاهده نمیکند،قهرا خوف و رجای خود را هم نمیبیند.
بنده ای که از نعمت خوف و هراس عقلی بهره مند شده،برای خدای سبحان و اولیای عظیم الشأنش(علیهم السلام) حرمت قائل است و حریم میگیرد و در برابر مقام نامحدود او سبحانه و ساحت قدسی مظاهر اَتمّش (علیهم السلام) احساس حقارت و کوچکی میکند و بیپروا نخواهد بود و چنین خوفی محصول و نتیجه حکمت عملی میباشد، که از رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) نقل شده که فرمود:
«رَأْسُ الْحِکْمَهِ مَخَافَهُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل».
باید به این حقیقت توجه داشته باشیم که هر مرتبه و درجهای از حکمت، مرتبه ودرجهای خاص از خوف را در پی خواهد داشت.