بسم الله الرحمن الرحیم
انس با خدا تحولی چشمگیر و جامع در وجود آدمی ایجاد کرده و آثار شگرفی را به دنبال دارد که به بعضی از آنها اشاره میگردد:
وحشت از آمیزش با خلق
از آثار انس با خدا وحشت از آمیزش و معاشرت با خلق است.
شیفتگی نسبت به یاد خدا، دلتنگی از آمیزش با مردم را به دنبال دارد و معنای این جمله عزلت و غارنشینی و انزوا نیست، بلکه منظور آن است که جسم او در میان مردم بوده، اما دلش غرق در لذت یاد حضرت محبوبش میباشد.
منفردی است در میان جماعت و از سرگرم شدن به غیرخدا گریزان است.
از درون جان خود تمایل دارد که از ارتباط و سخن گفتنهای غیرضروری اجتناب کند، چنانچه عارف بزرگ مرحوم ملا محسن فیض کاشانی اعلی الله مقامه میفرماید:
زیرا انس به خدا همراه با وحشت و فرار از غیر اوست، بلکه هرچه مانع بین انسان و خدا یا خلوت انسان با خدا باشد، فشار و سنگینی بر قلب او وارد میکند؛
«لِاَنَّ الْاُنْسَ بِاللهِ یُلازِمُ التَّوحُّشُ مِنْ غیرِ اللهِ بَلْ کانَ مایعوقُ مِنَ الْخَلْوَهِ یکونُ اَثْقَلُ الْاَشیاءِعَلیَ الْقَلبِ».
دستیابی به حیات برتر
انس با خدا حجابها را کنار زده و بینش و درک انسان را کاملتر میکند.
چیزهایی میبیند که در گذشته نمیدیده، صداهایی را میشنود که قبلاً نمیشنیده، از اشارتها و عنایتها و هدایتهای خاص ربوبی برخوردار میگردد که در گذشته از آنها در حرمان بوده است.
سالک باریافته به نعمت انس با حضرت حق جلّجلاله، شنیدهها و دیدههای دلش عوض میشود و او را به سمت کمال بالاتر و والاتر سوق میدهد و بارقههای پیش برندهٔ الهی شاملش میگردد و مشاهدات پی در پی نصیبش میشود تا مشکلات ابتلائات و موانع سیر به سوی خدا او را متوقف نکند که خدای سبحان وعده فرموده است:
آنان که در راه ما بکوشند، مسلماً آنان را به راههای خویش هدایت خواهیم نمود؛
﴿وَ الَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا﴾.
خواب و بیداری چنین بندگان انسگرفتهٔ با حضرت محبوب نسبت به گذشته عوض میشود و راههایی را نشانش میدهند و به دامهایی او را توجه میدهند تا بتواند شکارهای برجستهٔ معنوی داشته باشد و خود شکار شیاطین جنی و انسی نشود.
لذت بردن از یاد خدا
برای بندهای که با خدا انس گرفته است تنها یک چیز زیبا و مطلوب و شیرین است و آن یاد حضرت دوست جلّجلاله میباشد و از هر چیزی که او را از یاد محبوبش باز دارد، حقیقتاً نفرت داشته و بیزاری جسته و فراری میباشد.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ