دست‌نوشته‌های معارفی من از جلسات اخلاق و معارف روزهای چهارشنبه(۱)
بسم الله الرحمن الرحیم
این هفته روز چهارشنبه ۱۹ دی ماه ۹۷ بار دیگر شاهد اجتماعی نورانی از برادران و خواهرانی بودم که در هیئت ره پویان آل طه علیهم‌السلام که در مسجد جامع لولاگر تهران تشکیل می‌شود، حاضر شده تا از کلمات حاج‌آقا در شرح معارف دعای شریف کمیل بهره‌های اخلاقی و معرفتی و معنوی خود را ببرند .
آنچه پیش روی شما می‌باشد خلاصه‌ای از دست‌نوشته‌های من از این جلسه می‌باشد که به حضورتان تقدیم می‌نمایم تا کسانی که امکان حضور در چنین جلساتی را ندارند بی‌نصیب نمانند.
آب دریا را اگر نتوان کشید
هم به قدر تشنگی باید چشید
در این جلسه حاج‌آقا به تبیین این دو فراز از دعای کمیل پرداختند که:
« وَ اَسْتَشْفِعُ بِکَ اِلى نَفْسِکَ وَ اَسْئَلُکَ بِجُودِکَ » و پس از بیان معنای شفع در مقابل وتر و تبیین بیان علامه طباطبایی در رابطه با حقیقت شفاعت فرمودند:
سر اینکه شخصی متوسل به شفیع می‌شود این است که خود را ناقص و ضعیف می‌بیند و نیروی خود را به تنهایی برای رسیدن به هدف کافی نمی‌بیند لذا سراغ نیروی دیگری می رود تا به ضمیمه آن نیرویش دو چندان شود و بتواند به مقصود خود راه پیدا نماید.
سپس ایشان فرمودند:
شفاعت امر گزافی نمی‌باشد و در جایی تحقق‌پذیر می‌باشد که بنده ، قابلیتهای خود را برای شفاعت به کلی از دست نداده باشد. کسی که دائما در مقام نافرمانی و تمرد از دستورات مولایش می‌باشد معنا ندارد کسی را شفیع کند تا مولایش وی را مورد عفو قرار دهد و یا کسی که هیچ درسی نمی‌خواند معنا ندارد که بخواهد با شفاعت، اعلم علما شود، چرا که شفاعت وسیله‌ای برای تتمیم سبب است نه اینکه خودش سبب مستقل تامی باشد.
حاج‌آقا فرمودند:
این فراز از دعا که اسشفع بک الی نفسک اقتضای توحید افعالی است، چون ماسوی‌الله و هر شفیعی که در عالم است چه در شفاعت تکوینی و چه در شفاعت تشریعی، از خود هیچ ندارند و هرچه دارند به اذن تکوینی و یا تشریعی او سبحانه دارند.
آنگاه فرمودند:
اگر خدای سبحان بپرسد شفیع تو برای تحقق سه خواسته‌ای که بعد از این دو فراز آمده چیست؟
می‌گویم ذات مقدس خودت را در پیش خودت شفیع آورده‌ام و اگر سراغ شفیعی غیر ذات مقدست بروم، درحقیقت به سراغ تو آمده‌ام چون هرچه دارد از تو و به تو دارد.
سپس فرمودند:
این جمله استشفع بک الی نفسک را اگر بنده مخلص بگوید، خبر از مشهود عینی توحیدی‌اش می‌دهد، و آنچه را که بالعیان مشاعده می‌کند، بیان می‌نماید و اگر بنده محجوبی مثل بنده بگوید، اخبار از واقع خواهد بود.
آنگاه به تبیین این فراز پرداختند که اسئلک بجودک .
اینکه هم پای شفاعت وهم جود الهی مطرح شده نشان می‌دهد که سه خواسته‌ای که به دنبالش آمده در چه پایه‌ای از اهمیت می‌باشد.
سپس به تبیین بیان بوعلی در معنای جود پرداختند و فرمودند:
بوعلی در نمط ششم اشارات فصل پنجم جود را معنا نموده که از بیان ایشان معلوم می‌شود که سه امر باید محقق شود تا جود تحقق پیدا کند .
در جلسه بعد آن سه تقاضایی که به دنبال این دو فراز آمده مورد بحث قرار می‌گیرد.