دست‌نوشته‌های معارفی من از جلسات اخلاق و معارف (شرح دعای کمیل) ۸
بسم الله الرحمن الرحیم
در تاریخ ۲۴ بهمن ماه در جلسه اخلاق ومعارف که طبق هفته های گذشته در مسجد جامع لولاگر برگزار شد.
حاج آقا در رابطه با «ترحمنی» مطالب ارزنده‌ای بیان فرمودند.
ایشان فرمودند: یکی از توصیه های اهل معرفت به سالکین طریق قرب الهی این است که نسبت به خود، ترحم
و دلسوزی داشته باشند و سرمایه های مادی و معنوی و فرصت های سرنوشت ساز را هدر ندهند.
حاج آقا کلامی از مرحوم علامه طباطبایی(ره) را در رابطه با ترحم نسبت به خود بیان کردند و آنگاه به تبیین استفاده توحیدی علامه پرداختند.
در دنباله بحث حاج آقا فرمودند: هرکجا دیدید که زمینه لغزش روحی و معنوی فراهم شده است و امکان دارد به سوی گناه سر بخورید، بر پیامبر (ص) و خاندان آن حضرت صلوات بفرستید و به ایشان پناه بیاورید زیرا مجرای اتم رحمت الهی وجود نازنین پیامبر اکرم (ص) و خاندان آن حضرت می‌باشد.
وقتی ما با یک خدای این چنینی روبرو هستیم، در مقام دعا این جرأت را پیدا می‌کنیم که بگوییم «ان تسامحنی وترحمنی».
حاج آقا سپس به شرح فراز بعدی از دعای کمیل پرداختند .
«تجعلنی بقسمک راضیا»
سومین خواسته ایی که در این فراز مطرح شده راضی و خشنود بودن از قسمت الهی است .
ایشان فرمودند: ما یک قضا داریم و یک قدر .
قدر آن است که هنوز پیاده نشده است و قابل تغییر است، مثلاصدقه ایی داده می‌شود و گرفتاری برطرف می‌شود. البته اگر قدر محتومه نباشد.
ولی قضا مرحله پیاده شدن است و تغییر پذیر نیست.
حاج آقا فرمودند: رضایت و خشنودی به قضا و قسمت الهی از لوازم فطرت ثابته اصلیه مخموره می‌باشد و این
فطری است.
همه آحاد مردم چه بدانند وچه ندانند، به قضای الهی و قسمت الهی راضی و خشنود هستند.
سپس حاج آقا به تبیین این بیانات پرداختند .
در دنباله حاج آقا فرمودند: رضا به قضای الهی از لوازم فطرت توحیدی است .
چرا در برابر روزی هایی که خداوند برای ما مقرر کرده راضی نیستیم ؟!!!
عدم رضایت از لوازم فطرت محجوبه است.
اگر به حقیقت توحیدی توجه داشته باشیم در همه مراحل شادی و نشاط داریم و وقتی در پس حجاب غفلت
قرار می‌گیریم به حساب شدت وضعف این حجاب غفلت، عدم نشاط و شادی از ما ظهور و بروز می‌کند.
حاج آقا در انتهای بحث فرمودند: تمام دستوراتی که در قرآن و کلمات معصومین(س) در رابطه با رضا وجود دارد و تمام توصیه های که علماء کرده اند، برای آن است که که تشریعا ما را با تکوینمان هماهنگ کنند و ما را به مقام رضا برسانند.