دست‌نوشته‌های معارفی من از جلسات اخلاق و معارف (شرح دعای کمیل)، ۶و۷
بسم الله الرحمن الرحیم
در ایام فاطمیه دوم در تاریخ ۱۸ و۱۹ بهمن ماه حاج آقا دو شب از این ایام را اختصاص دادند به مابقی از شرح دعای کمیل، که در اینجا خلاصه ایی از مطالب آن دوشب را می آورم:
ایشان دنباله حدیثی که در جلسه گذشته بیان کرده بودند را شرح دادند و فرمودند:
روایت در مورد سوال حضرت زهرا(س) از پیامبر (ص) است در مورد فردی که نماز را سبک می شمارد.
۱۵ گرفتاری را حضرت بیان کردند که ۶ موردی که مربوط به گرفتاری دنیا بود، در جلسه گذشته بیان شد.
حاج آقا در دنباله به بیان سایر گرفتاری های فردی که نماز را سبک میشمارد پرداختند.
۹ تای دیگر از گرفتاریها مربوط به عالم آخرت میباشد.
ایشان فرمودند:در روایت بیان شده است که فردی که نماز را سبک می شمارد سه گرفتاری در هنگام جان دادن پیدا میکند.
حضرت فرمودند: آن گرفتاریهایی که در حال مرگ پیش می آید:
۱_باذلت وخواری از دنیا می رود.
۲_گرسنه از دنیا می رود.
۳_تشنه از دنیا می رود .اگر آب تمام نهرهای دنیا را به او بدهند،تشنگی او برطرف نمی‌شود.
البته همه اینها شدت وضعف دارد.
حاج آقا فرمودند:اما آن گرفتاریهایی که مربوط به قبر است.
حضرت می فرماید:
۱_خدا فرشته ایی را برای او قرار می دهد و کار این فرشته آن است که این فرد را نگران وپریشان می کند.
۲_قبر بر او ضیق و تنگ میشود.
۳_قبر این فرد ظلمانی خواهد بود و نوری ندارد.
در دنباله حاج آقا سه گرفتاریی که فرد در روز قیامت پیدا میکند را توضیح دادند و فرمودند:
آن سه گرفتاری که مربوط به قیامت است را حضرت اینگونه بیان میفرمایند:
۱_ وقتی از قبر بیرون میآید،فرشته ایی او را با صورت بر روی زمین میکشدواین در حالی است که مردم هم او را نگاه میکنند.
۲_ در روز قیامت از او به سختی حساب میکشند.
۳_ وآخرین گرفتاری او این است که خدا به او نظر نمیکند.
واین عذاب دردناکی است.
نماز را سبک شمردن باعث میشود انسان از قابلیت نظر کردن خداوند، بیفتد.
حاج آقا فرمودند: این روایت می تواند به ما کمک کندکه به نماز اهمیت بیشتری بدهیم و نماز را یک فرصت بدانیم .
در دنباله بحث حاج آقا در مورد درخواست ترحم و دلسوزی فرمودند:
وقتی بنده از خدا در خواست مسامحه وترحم را می نماید، باید خودش را نسبت به خلق خدا بسنجد که آیا نسبت به خلق خدا ترحم و دلسوزی دارد یانه ؟
بنده باید ترحم و دلسوزی نسبت به خلق خدا را داشته باشد البته تنها این ترحم و دلسوزی نباید جنبه مادی داشته باشد.
مسائل معنوی یعنی ترحم نسبت به خلق خدا در امور معنوی از شدت و لطافت و ظرافت بیشتری برخوردار است.
ایشان فرمودند: مسائل مادی مربوط به دوران کوتاه و گذرای عمر انسان است ولی مسائل معنوی با ابد انسان سر و کار دارد.
حاج آقا فرمودند: مسئله ترحم به خلق خدا و دلسوز خلق خدا بودن و مهر ورزی داشتن به قدری در سیر عبودی سالک موثر است که در حدیث معراج وقتی ذات اقدس ربوبی اوصاف اوتاد روی زمین را مطرح میکند،یکی از آنها این است که نسبت به خلق خدا ترحم و دلسوزی دارند.
حاج آقا در دنباله بحث روایاتی را در مورد رحم و ترحم بیان فرمودند.از جمله روایتی از رسول خدا صلی الله وعلیه وآله که حضرت میفرمایند:
قسم به آن کسی که جان من در دست او میباشد، خدا رحمت خود را بر سر کسی قرار نمیدهد، مگر آنکه آن کس رحیم باشد.
وقتی اصحاب این را شنیدند، گفتند ما رحیم هستیم .ولی حضرت در دنباله میفرمایند:
کسیکه دلسوز خود و یا خانواده‌اش باشد این رحیم نیست ،بلکه رحیم کسی است که نسبت به همه مسلمین دلسوز باشد یعنی حتی در جایی که نمی‌تواند گره ایی را باز کند.!!!
حاج آقا فرمودند:بذل رحمت نسبت به بعضی، مطالبه اش بیشتر است و آن والدین هستند.
و سپس مطالب واحادیثی را در این زمینه بیان کردند.