هر کس به اندازه خودش از او استفاده می‌کند
بسم الله الرحمن الرحیم
فقیه عارف حضرت آیت الله امام خمینی (قدس سرّه):
در دعای عرفه‌ای که حضرت سید الشهدا- سلام الله علیه- در روز عید خوانده، در روز عرفه خوانده‌اند، این دعا اکثراً چیزهایی است که اکثر بینندگان از آن استفاده می‌کنند؛
لکن در بین آن یک چیزهای دیگری هست که استفاده از او مشکل است، حتی برای عرفای بزرگ؛
اَ یَکُونُ لِغَیْرِکَ الظُّهُورْ حتی اینکه ما لَیسَ لَکَ این تعبیر غیر از این است که هُوَ الْمُظْهِرُ، اَ یَکُونُ لِغَیْرِکَ الظُّهور ما لَیْسَ لَکَ یعنی ظهور همه از توست، ظهور توست مَتی غِبْتَ حَتّی تَحْتاجُ الی دَلیل چه وقت غائب بودی؟
هیچ وقت غائب نبودی، از تو باید استدلال به دیگران بشود، نه از دیگران استدلال به تو، و هکذا.
این از نعمت‌های بزرگی است که برای بندگان خدا آمده است، و هر کس به اندازه خودش از او استفاده می‌کند.