منادی وحدت حوزه و دانشگاه

بسم الله الرحمن الرحیم

شهید آیت الله مفتح را نماد وحدت حوزه و دانشگاه می دانند؛ زیرا او که خود از دو تفکر حوزوی و دانشگاهی تأثیر پذیرفته بود، در نزدیک کردن این دو نهاد علمی، کوشش ها کرد.

وی معتقد بود که دانشگاهیان با فراگیری علوم اسلامی و ایجاد روح زهد و تقوا در میان دانشگاه ها می توانند در راه ایجاد محیطی آماده که به ترتیب متخصصان همت می گمارد، تلاش کنند.

وی همچنین معتقد بود حوزویان باید به علوم روز مسلط شوند و از این راه در مسیر تبلیغ و ترویج معارف الهی، گام بردارند.
شهید مفتح خود در جایی می گوید:

«اگر بین دو قشر روحانی و دانشگاهی اختلافی پدید آمد و قشر روشن فکر برای خود راهی پیش گرفت و قشر مذهبی راهی دیگر، مطمئن باشید اولین مرحله شکست و بدبختی همین جاست».

آیت اللّه خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز دربارۀ این شهید فرموده اند:

«شهید مفتح یکی از مظاهر فرهنگی بود که اسلام را در مرحلۀ عمل به زاویه ها و خلوت ها محدود نمی کرد. اسلام را با همان شمول و همه جانبه بودنش در اعتقاد و عمل در معرفت و تحقیق می فهمید و به دنبال آن تلاش می کرد.شهید مفتح در زندگی کم نمود و کم تظاهر اما پرتحرک بود».

در روزگاری که «فاتحان» دروازه غرب و شرق به روی مملکت امام زمان، مغرورانه «فاتحه» اسلام را می خواندند، شهید مفتّح، «مفتاح» ایمان و عقیده را در دست گرفت تا با «فتوحات» معنوی، به «فتح الفتوح» بزرگی دست یابد، پیش پای دین و فراروی مکتب.

شهید مفتّح در روزگاری که غرب، نغمه جدایی دین را از دانش سر می داد، پل رابط بین محافل دینی و علمی بود.

او معتقد بود که برای تسخیر دل ها و استحکام جای پای مذهب در عقل ها و وجدان ها باید شیرازه دین را در همه زوایای دنیا همچون تار و پودی محکم دوانید. باید از «معنویت دین» به «مادیت دانش» پل زد.

او در آن آشفته بازر پر رزق و برق و فریبنده تمدّن مذهب گریز و تقوا ستیز و عفّت سوز، به «انقلاب فرهنگی» می اندیشید.

شهید مفتّح، دانشی را که در حوزه آموخته بود، به عنوان رسالتی خدایی، به محافل علمی و دانشجویی منتقل می کرد
و چه نیکو زکات دانش دینی خود را ادا کرد!

در آغوش شهادت

آیت الله مفتح در روز ۲۷ آذر سال ۱۳۵۸ طی یک حمله ناجوانمردانه گروه منحرف فرقان– مارقین انقلاب- در دانشکده الهیات هدف گلوله قرار گرفت و پیکر مطهرش در خاک و خون غلتید و همزمان با اذان ظهر روح ملکوتی وی به لقاءالله پیوست. خفاش صفتان نابکار چراغ وجود او را خیلی زود خاموش کردند و جامعه را از بهره بردن از اندیشه قوی و روح پر معنویت وی محروم ساختند،همان طور که عارف کامل، مقتدای شیفتگان معنویت و فضیلت، حضرت امام قدس الله نفسه الزکیه درباره وی فرمودند:

«امید بود که از دانش استاد محترم و از زبان و قلم او بهره ها برای اسلام و پیشرفت نهضت برداشته شود و امید است، از شهادت امثال ایشان بهره ها برداریم.»

جهت آشنایی بیشتر با ابعاد دیگر زندگی و شخصیت شهید آیت الله محمد مفتح به آدرس ذیل رجوع فرمایید.

https://hawzah.net/fa/Occation/View/42624