احکام امر به معروف و نهی از منکر (۲۵)

نهی از منکر نسبت به گناه آینده است؛ یعنی شخص در آینده نباید مرتکب گناه شود.

حال اگر شخصی مرتکب گناهی شده و سعی می‌کند کسی گناه او را نفهمد و دیگر آن را تکرار نمی‌کند؛ در اینجا نهی از منکری وجود ندارد.

اما اگر شخص گناهی را مرتکب شده و سعی دارد  آن را مخفی نگه دارد و در آینده هم تکرار کند، با توجه به اینکه آبروریزی و علنی کردن این گناه جایز نیست و  تجسس در کار دیگران، که بفهمیم آیا او می‌خواهد مجدداً گناه کند یا نه، نیز جایز نیست، اما نهی از منکر واجب است؛

این را توجه داشته باشید که در امر به معروف و نهی از منکر ما مجاز نیستیم که جستجو و تفحص کنیم و ببینیم که آیا شخص گناه مرتکب می‌شود یا نه؟

اما اگر به طریق صحیح فهمیدیم که فردی می‌خواهد گناهی را انجام دهد یا تکرار کند، ولی هنوز انجام نداده؛ در اینجا نهی از منکر واجب است؛ ولو اینکه گناه او مخفی بوده و خودش سعی می‌کند کسی نفهمد.

بنابراین آن گناهی که انجام شده، دیگر نهی از منکر ندارد، اما اگر می‌خواهد تکرار کند، اگر بتوانیم باید جلوی گناه او را بگیریم، آن هم تا حد تذکر زبانی واجب است.