شیخ مرتضی زاهد

با اینکه یک جوان بیست ساله ای بود، برای آنکه مزاحمتی برای والدینش ایجاد نکند، نماز شب خود را با یک معنویت و گریه و زاری خاصی در دالان منزل انجام می داد.