کتاب ساحل بقاء / شرح حدیث عنوان بصری / التزام به اوراد از وظایف عبودی سالک
بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از شئون بندگی و وظایف سالک آن است که نام محبوبش همیشه ورد زبان ظاهر یا باطنش باشد و اگر امری از وظایف عبودی سالک به حساب آمد دیگر مسامحه و سستی و ترک ، روا و جایز نبوده و کوتاهی در آن گناه سلوکی محسوب میشود .و باید از این تقصیر و خطا استغفار نماید.
امیرالمومنین (علیه السلام) در دعای کمیل به پیشگاه الهی عرض می کند :
* زبانم را به یاد خودت شیفته و حریص و گویا قرار ده قلبم را به محبت و عشق خودت اسیر و رام و منقاد نما ؛
“وَ اجعَل لِسانی بِذِکرِکَ لَهِجاََ وَ قَلبی بِحُبِّکَ مُتَیِماََ”
پس ورد زبان بودن یاد حضرت دوست جل جلاله در این دعای شریف ، درخواست شده و هر امری که در ادعیه درخواست میشود معنایش این است که بنده باید بکوشد که چنین باشد و به آن مضمون دعا آراسته گردد .
تا قلب انسان اسیر اغیار بوده و غوطه ور در گرداب موضوعات دنیوی می باشد و دل به این و آن می دهد و جانش اسیر محبت غیر حضرت جانان شده است زبان او حریص به یاد و ذکر او سبحانه نخواهد بود ، لذا ساعات و روزها را به بطالت می گذراند و زبان ظاهر و باطنش هیچ میل و رغبتی به اوراد و اذکار پیدا نمی کند و این مصیبت بزرگی است برای سالک که باید برای آن مرثیه سرایی نماید.
منبع: کتاب ساحل بقاء ، صفحه
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ