نماز یکشنبه ماه ذی القعده
بسم الله الرحمن الرحیم
این عمل که در یکشنبه‌های این ماه به‌جا آورده می‌شود، فضیلت مخصوصی دارد.
این مطلب به خط «شیخ علی‌بن‌یحیی خیاط» رحمه‌الله و افراد دیگر، در برخی کتاب‌های علمای امامیه نقل شده است و ما تمام روایات او را که به خطّ او ـ طیّ اجازه‌نامه روایی مورخ ربیع‌الاول سال ۶۰۹ ه.ق ـ نزد ما موجود است، نقل می‌کنیم:
«انس‌بن‌مالک» می‌گوید: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در یکشنبۀ ماه ذی‌قعده از منزل بیرون آمد و فرمود:
ای مردم! کدام‌یک از شما می‌خواهد توبه کند؟
عرض کردیم: همه می‌خواهیم توبه کنیم. فرمود:
غسل کنید و وضو بگیرید و چهار رکعت نماز ـ در هر رکعت ۱ بار «فاتحه الکتاب»،۳ بار «قل هو الله احد» و هر کدام از دو سوره معوذتین را ۱ بار ـ بخوانید، سپس ۷۰ بار استغفار کنید و آن را به «لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم» ختم کنید، آنگاه بگویید: «یَا عَزِیزُ یَا غَفَّارُ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لَا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْت».
عرض کردیم: ای رسول خدا! اگر بنده‌ای این عمل را در غیر این ماه انجام دهد، چه اثری خواهد داشت؟ فرمود: «همانند آنچه توصیف کردم برای او خواهد بود.
سپس فرمود: هر بنده‌ای از امت من این عمل را انجام دهد، از آسمان به او ندا می‌شود:
«ای بندۀ خدا! عمل خود را از نو آغاز کن؛ زیرا توبۀ تو پذیرفته و گناه تو آمرزیده شد» و فرشته‌ای از زیر عرش به او خطاب می‌کند:
«ای بنده! خجسته باد بر تو و بر خاندان و فرزندان تو!»
و فرشته‌ای دیگر ندا می‌کند: «ای بنده! دشمنان تو در روز قیامت از تو راضی خواهند گردید»
و فرشته‌ای دیگر ندا می‌کند: «ای بنده! تو مؤمن از دنیا می‌روی و دین تو از تو گرفته نمی‌شود و قبر تو گشوده و نورانی می‌شود»
و فرشته‌ای دیگر ندا می‌کند: «ای بنده! پدر و مادر تو از تو راضی خواهند گردید، اگرچه از تو ناخشنود باشند و پدر و مادر و فرزندان تو آمرزیده شدند و روزی تو در دنیا و آخرت گسترده و فراوان خواهد بود»
جبرئیل علیه‌السلام ندا می‌کند: «من همراه با فرشته مرگ می‌آیم و به او سفارش می‌کنم که با تو به‌نرمی رفتار کند و اثر مرگ حتی خراشی در تو ایجاد نخواهد کرد و فقط روح تو به آرامی از بدنت خارج خواهد شد».
عرض کردیم: ای رسول خدا! اگر بنده‌ای این عمل را در غیر این ماه انجام دهد، چه اثری خواهد داشت؟
فرمود: «همانند آنچه توصیف کردم برای او خواهد بود و این سخنان را جبرئیل آنگاه که خداوند مرا به آسمان [معراج] برد، به من آموخت».