بسم الله الرحمن الرحیم
«وَ مَنَحْتَهُ بِالنَّظَرِ إِلَى وَجْهِکَ» و نعمت نظر به رویت را به او بخشیده‌ای.
نظر به «وجه الله» از اموری است که اولیای الهی همواره در دعاهای خود آن را از حضرت حق جلّ‌جلاله درخواست نموده و طالبان قربش را به آن هدایت می‌نمایند که همواره آن را از خدا بخواهید.
در مناجات شعبانیه می‌خوانیم که:
پروردگارا! چشم‌های جان و دل ما را به آن نوری منوّر کن که بتوانیم به سوی تو نظر نماییم؛
«وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِیَاءِ نَظَرِهَا إِلَیْک».
معلوم می‌شود که غیر از این چشم ظاهری، چشم دیگری هم داریم که آن عبارت است از چشم جان و دل، و با این چشم است که انسان می‌تواند حضرت جانان جلّ‌جلاله را مشاهده نماید و کسی که محبوب حقیقی‌اش را مشاهده نمی‌کند و نمی‌بیند، معلوم می‌شود که چشم باطنش کور است.
در دعای عرفه حضرت سیدالشهداء(علیه السلام) آمده است که:
کور است آن چشمی که تو را نمی‌بیند در حالی که تو پیوسته دیده‌بان اویی؛
«عَمِیَتْ عَیْنٌ لَا تَرَاکَ وَ لَا تَزَالُ عَلَیْهَا رَقِیبا».
پس همان‌گونه که چشمی غیر از چشم ظاهری داریم، کوری‌ای هم غیر از کوری ظاهری داریم و آن عبارت است از کوری باطنی؛
و باید توجه داشت که اصل، بر دیدن و بینایی است، آنچه تعجب دارد ندیدن است، دیدن و مشاهده و رؤیت حضرت حق جلّ‌جلاله تعجب ندارد، لذا فرمود:
«کور است آنکه تو را نمی‌بیند»، یعنی همه باید ببینند و می‌بینند، چیزی که هست توجه نداشته و علم به علم ندارند و محجوب به حجاب غفلتند.
غفلت با جهل فرق می‌کند، غفلت یعنی علم دارد اما علم به علم نداشته و توجه به علمش ندارد، اما جهل یعنی علم ندارد.
مرحوم آیه الله علامه طباطبایی(قدس سرّه) می‌فرماید:
«حضرت حق دائماً مشهود همه است و این از اَبدهُ البدیهیات می‌باشد».
انبیاء نیامدند که بگویند حضرت حق جلّ‌جلاله را ببینید، بلکه آمده‌اند تا ما را از حجاب غفلت نجات دهند.
در بعضی از ادعیه آمده است که مرا از نظر به سوی وجه خودت محروم مفرما؛
«وَ لَا تَحْرِمَنِی یَا رَبِّ النَّظَرَ إِلَى وَجْهِکَ الْکَرِیم».
و در دعای روز جمعهٔ حضرت زهرا(سلام الله علیها) آمده است که پروردگارا! ما را از کسانی قرار ده که گویا تا روز قیامت که روز لقای توست تو را می‌بیند؛
«اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا مِمَّنْ کَأَنَّهُ یَراکَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ الَّذِی فِیهِ یَلْقَاک».
کسانی که در همین دنیا از دیدهٔ دلشان رفع حجاب شده، یعنی قیامتشان الآن برپا شده است و از لذت لایُوصف نظر به «وَجْهُ الله» بهره‌مند شده‌اند.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ